BAŁUTY PALIMPSEST

 - On jest z Bałut - powiedział dowódca patrolu. W jego głosie i w oczach drugiego żołnierza, celującego w nas z kałasza, pojawił się rodzaj szacunku. Wtedy właśnie, poczułem po raz pierwszy bałucką energię. Jednak zła sława dzielnicy, to tylko jeden z elementów i do tego nie najważniejszy, które czynią Bałuty miejscem szczególnie OPOWIADAJĄCYM. To miejsce zbudowane jest z warstw, które nie zasłaniają się całkowicie, ale prześwitują, tworząc wizualny palimpsest.
    
"Bałuty - palimpsest" to przedsięwzięcie fotograficzne pokazujące wielowarstwowość Bałut. Na książkę składają się fotografie wykonane w dzielnicy Bałuty na obszarze mniej więcej pokrywającym się z obszarem getta Litzmannstadt. Projekt dedykowany jest ofiarom Wielkiej Szpery, dlatego więc subtelnym składnikiem wielu zdjęć są sylwetki dzieci i osób starszych. Na książkę składają się także teksty. Do przedsięwzięcia zostali zaproszeni autorzy, którzy zajmują się jakąś z warstw składającą się na to szczególne miejsce. Aleksandra Sumorok pisze o socrealistycznej historii dzielnicy, Tomasz Stegliński o swoim dzieciństwie i dorastaniu w kwartale ulic o najgorszej sławie, Bogdan Bujała zajmuje się druzgocą świadomością wydarzeń Wielkiej Szpery, a Wojciech Wilczyk porusza problem napisów kibicowskich, którymi oznaczone jest prawie każde miejsce na Bałutach. Bałuty to miejsce szczególne, swoim znaczeniem i historią wykraczające daleko poza lokalność.