„DO CZYSTA” to wyjątkowa, przekrojowa wystawa poświęcona twórczości Mariny Abramović – działającej od około pięciu dekad wybitnej artystki, ikony performansu i niezwykłej postaci świata sztuki współczesnej... więcej

"Dlaczego 1987? Co się zdarzyło w tym roku? W dziedzinie nowej sztuki bardzo wiele. Przede wszystkim odbyły się najważniejsze wystawy Nowej ekspresji: „Co słychać?” w d. Zakładach Norblina w Warszawie, II Biennale Sztuki Nowej w Zielonej Górze, „Droga i Prawda. II Krajowe Biennale Młodych we Wrocławiu, ekspozycje prac Gruppy i Koła Klipsa na „Künstlergruppen zeigen Gruppenkunstwerke” w ramach documenta 8 w Kassel oraz na przełomie 1987/88 „Realizm radykalny. Abstrakcja konkretna” w warszawskim Muzeum Narodowym... więcej

W naszych czasach nie można „trzymać się z dala od polityki”. Te słowa George’a Orwella pozostają ciągle aktualne i prawdziwe, zwłaszcza w kontekście ostatnich dwóch dekad. Począwszy od obalenia muru berlińskiego, poprzez zawalenie się World Trade Center, aż po globalny kryzys finansowy, życie w skali całej planety staje się coraz bardziej podporządkowane wpływowi polityki. Sztuka zarówno prowadzi do tych przewrotów, jak i je dokumentuje. Szuka ona nowych dróg zmian społecznych, ale także tworzy przestrzeń refleksji i dyskusji. Dokładnie na tych zagadnieniach oparta jest Arena – projekt, który funkcjonować ma nie tylko jako wystawa, ale też program zmieniających się pokazów wideo – medium, które w sposób najbardziej masowy rozpowszechnia i kanalizuje dziś przekaz artystyczny. To również platforma wykładów, spotkań i dyskusji z udziałem międzynarodowych kuratorów oraz uczestniczących w projekcie artystów i gości z Polski... więcej

Człowiek w Wielkim Mieście stanowi artystyczną podróż przez niespotykany wybór 70 prac z Kolekcji Sztuki UniCredit. Wystawa eksploruje symbiotyczny związek między środowiskiem miejskim i jego mieszkańcami, poczynając od XX wieku, analizuje również przestrzeń miejską jako odzwierciedlenie współczesnego życia... więcej

Wystawa Jerzego Olka pod tytułem „de-” jest rodzajem dekalogu. Składa się z odrębnych części o takich nazwach, jak „Dekonstrukcja”, „Destrukcja”, „Deziluzja”. Prezentuje wybrane prace z ostatnich kilkunastu lat. Są wśród nich rysunki, fotografie i obiekty zrealizowane w ramach autorskiego programu „Bezwymiar iluzji”. Wystawie będzie towarzyszyć publikacja Jerzego Olka, prezentująca jego dorobek twórczy z ostatnich lat.

Katalog uzupełnia wystawę o teksty dotykające przemian na rynku pracy oraz ich przedstawień, a także o krótkie eseje dotyczące poszczególnych pokazanych na wystawie prac. Książka opisuje również towarzyszący wystawie program filmowy Prawdziwe historie pracy

Książka zawiera teksty:
Stefan Mucha Przedmowa
Francesca von Habsburg Dziewiczy rejs
Daniela Zyman Jak się rzeczy mają...
Daniel Muzyczuk „Zmiana społeczna? Zmiana jest bezustanna. Nic nigdy nie ulega zmianie.” Sztuka, praca i maszyna
Saskia Sassen Przemiany w organizacji procesu pracy
Andrzej Stasiuk Dukla
Fałszywe raje: z Julianem Rosefeldtem rozmawia Joachim Jager
Brigitte Huck Allan Sekula, Historia ryb
Eugenio Valdes Fingueroa Klucz i dziurka od klucza: Konstrukcje i utopie we współczesnej sztuce kubańskiej
Daniela Zyman Powrót do rzemieślnika
Konstantin Akinsha Zabawy z modernizmem
Andreas Siekman The Exclusive
Barbara Horvath, Daniela Zyman Prawdziwe historie pracy

 Fundacja Tumult oraz Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w Toruniu zapraszają na wystawę Malarstwo wciąż żywe… W poszukiwaniu nowoczesności, która będzie towarzyszyć tegorocznemu Festiwalowi Filmowemu EnergaCAMERIMAGE.

Wystawa obejmuje około 200 prac, obrazów olejnych, akwarel, pasteli i gwaszów oraz rysunków na papierze i rzeźb najbardziej cenionych artystów XX wieku. Wszystkie eksponaty pochodzą ze zbiorów niemieckiego kolekcjonera Michaela Haasa, właściciela galerii sztuki w Berlinie. Stanowią one oczywiście tylko część jego kolekcji, są jednak zespołem dla niej reprezentatywnym, dobrze ukazującym jej charakter i zasadnicze tendencje. Na wystawie w Centrum Sztuki Współczesnej będzie można zobaczyć prace ponad 170 artystów, wśród których będą tak istotne dla historii sztuki nazwiska jak: Georg Baselitz, Giorgio de Chirico, Lovis Corinth, Otto Dix, James Ensor, George Grosz, Anselm Kiefer, Oskar Kokoschka, René Magritte, Henri Matisse, Joan Miró, Piet Mondrian, Pablo Picasso czy Andy Warhol. W ramach wystawy pojawią się również wątki polskie, między innymi prace zapomnianego polskiego artysty tworzącego na emigracji – Pinchasa Bursteina, znanego pod pseudonimem Maryan, oraz młodych twórców: Sławomira Elsnera, Marcina Łukasiewicza, Karoliny Zdunek, Wojtka Zasadniego, Tomasza Kowalskiego.

Częścią składową głównej wystawy będą trzy odrębne prezentacje, skupiające się na dokonaniach współcześnie tworzących artystów: Jakoba Mattnera, Joachima Elzmanna oraz Dimitrisa Tzamouranisa. Prace Mattnera i Elzmanna będzie można oglądać w CSW przy Wałach gen. Władysława Sikorskiego 13, natomiast wystawa Dimitrisa Tzamouranisa zostanie zaprezentowana w siedzibie fundacji Tumult – dawnym kościele ewangelickim przy Rynku Nowomiejskim 28.

Wystawa adresowana jest do każdego widza zainteresowanego sztuką współczesną, szczególnie zaś do tych, którzy chcą zrozumieć sztukę i artystów awangardowych minionego wieku. Bogactwo stylów, technik, środków wyrazu, motywów i tematów podejmowanych przez artystów z całego świata pozwoli na niemal podręcznikowe przypomnienie najważniejszych nurtów i tendencji artystycznych minionego stulecia. Dla specjalistów od sztuki współczesnej wystawa będzie cennym uzupełnieniem obrazu działań i poszukiwań artystów znanych i cenionych, a także źródłem wiedzy o pracach eksperymentalnych i nieznanych. Wystawa toruńska, niejako reprezentacja kolekcji Haasa, odzwierciedla kształt prowadzonej przez niego galerii sztuki – pod względem działalności, profilu artystycznego, upodobań estetycznych i nastawień. Wieloletnia tradycja stanowi gwarancję dobrego poziomu malarstwa i rzeźby, a dokumentacji dostarczają świetne edytorsko katalogi. Tak szeroka ekspozycja dokonań najwybitniejszych artystów z całego świata w Polskiej galerii to rzadkość. Jej realizacja wymagała ogromnych nakładów pracy, czasu i środków finansowych.

Seria Krzysztofa Zielińskiego Millenium School poświęcona jest szkole podstawowej w Wąbrzeźnie, do której artysta uczęszczał. Zieliński całkiem przypadkowo znajduje się w miejscu znanym z dzieciństwa, a zauroczony jego dziwną aurą zaczyna fotografować. Są wakacje, szkoła jest pusta, powracają wspomnienia — niektóre z przedmiotów wydają się znajome, jednak meble i ściany odmalowano w dziwaczny sposób. Artysta błądzi po korytarzach i szkolnych klasach. Wszystko tryska kolorami, jeszcze klei się od olejnej farby, a pod jej warstwami kryje się historia i nostalgia. Millennium School nie jest szczegółową mapą tego miejsca ani dokumentem, to obraz bajkowej krainy wspomnień, próba „poszukiwania straconego czasu”. Fotografie pozwalają nam „przypomnieć sobie”, są „znakami” minionego — dzięki nim możemy doświadczyć radości i tajemnicy wspomnienia. Proust wielokrotnie pisze o ciążącej na nim konieczności — jedna rzecz przypomina lub karze mu przypomnieć sobie zawsze coś innego: i tak smak magdalenki, przypomina mu ciasteczko, którego kosztował kiedyś w Combray. Fotografie Zielińskiego są więc jak Proustowskie „zmartwychwstania pamięci”, w nich ożywa nasze dzieciństwo, lata spędzone w szkole, wakacje na wsi, pierwsze miłości...

frag. tekstu Joanny Zielińskiej Fotografia nigdy nie jest zwyczajną odbitką

Katalog towarzyszący wystawie pt. Natalia LL. Sum ergo sum, prezentowanej od 19 maja do 1 października 2017 roku w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu jest wydawnictwem specjalnym i ważnym z kilku powodów. Przede wszystkim jest to publikacja ilustrująca, w jej warstwie ikonograficznej, dokumentację z największej prezentacji twórczości Natalii LL w jej długoletniej karierze artystycznej. Wystawy, która –w koncepcji i realizacji autorstwa bodajże najmłodszego w Polsce kuratora Mateusza Kozieradzkiego – z wyczuciem zbalansowanych proporcji doboru dzieł i narracji całej ekspozycji, ma charakter retrospektywny i jest udaną próbą uporządkowania i podsumowania blisko 60-letniego dorobku artystki – poczynając od prac z wczesnych lat 60. XX wieku, po realizacje najnowsze, bopochodzące z 2016 roku. Równie ważną częścią katalogu, są opublikowane w nim teksty polskich i obcych (Wielka Brytania, Niemcy i była Jugosławia) historyków, krytyków sztuki i filozofów. Richard Demarco, JešaDenegri i krytyczka sztuki GislindNabakowski – byli (i są) świadkami rozwoju drogi twórczej Natalii LL oraz jej przyjaciółmi i organizatorami obecności sztuki polskiej artystki, szczególnie przed upadkiem muru berlińskiego w 1989 roku, na prezentacjach i wystawach w krajach po obu stronach żelaznej kurtyny. Ich eseje, wraz z opracowaniami naukowymi pióra Wojciecha Szymańskiego, Mateusza Kozieradzkiego iMaliny Barcikowskiej poszerzają dotychczasową wiedzę o jednej z najważniejszych polskich artystek drugiej połowy XX wieku, pomimo iż, co trafnie zauważa w swoim opracowaniu Wojciech Szymański, „mogłoby się wydawać, iż powiedziano o niej już wszystko lub zgoła prawie wszystko. Wszak lista ważnych i ambitnych wystaw oraz powstałych wokół nich tekstów krytycznych i teoretycznych [dotyczących twórczości Natalii LL – przyp. JWS], tylko tych z ostatnich lat, jest długa i obfituje w rewelacyjne wręcz, nowe odczytania oraz rozpoznania”.

prof. zw. dr hab. Jan Wiktor Sienkiewicz

TORBA BAWEŁNIANA "NOWE ZBIORY" CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ "ZNAKI CZASU" W TORUNIU

W toruńskim CSW zaprezentowane zostały wybrane prace z kolekcji sztuki jednego z najwybitniejszych polskich kolekcjonerów – Krzysztofa Musiała.
Pokazane zostały dzieła polskich artystów, które powstały w okresie od zakończenia drugiej wojny światowej do czasów nam współczesnych. Wystawa umożliwiła prześledzenie nie tylko części historii sztuki polskiej, lecz również pozwoliłą na obserwację dialogu, związków i przeciwieństw w kształtowaniu się głównych artystycznych nurtów.
Okres awangardy, tak ważny dla rozumienia sztuki nowoczesnej, reprezentowany był przez dzieła czołowych jego przedstawicieli: Katarzynę Kobro i Władysława Strzemińskiego. Dokonania tych twórców dały po latach pole do wytworzenia się neoawangardowych postaw reprezentowanych między innymi przez prace Edwarda Krasińskiego czy Henryka Stażewskiego. Ważną częścią wystawy były dzieła poruszające szeroko rozumianą tematykę seksualności, a także prace odnoszące się do dobrych i złych aspektów życia ludzkiego. Były to, między innymi, prace Aliny Szapocznikow, Barbary Falender, Łukasza Stokłosy, Karola Radziszewskiego czy Wojciecha Ćwiertniewicza.
Wystawa stworzyła również okazję do zapoznania się z przedstawicielami grup artystycznych, które wykształciły się w powojennej sztuce polskiej. Krakowską grupę Wprost reprezentowały dzieła takich twórców jak Zbylut Grzywacz czy Leszek Sobocki, dopełnione obrazami Jerzego Nowosielskiego. W opozycji do malarstwa figuratywnego pokazane zostały obiekty bardzo szeroko rozumianej sztuki abstrakcyjnej. Były to prace Wojciecha Fangora, Jerzego Tchórzewskiego, Jana Berdyszaka, Tadeusza Brzozowskiego czy pozornie abstrakcyjne obrazy Tomasza Tatarczyka, Leona Tarasewicza i Jana Tarasina.
Jednak lista twórców, których dzieła zaprezentowane zostały na wystawie jest dużo dłuższa, obejmuje bowiem aż 94 nazwiska.
Prezentacje były także dobrą okazją do zapoznania się z technikami, jakimi posługują się artyści. W przestrzeni ekspozycyjnej znaleźć było można odlewy w metalach, ceramikę, obrazy olejne, akrylowe, akwarele, pastele i wiele innych.

Katalog wystawy:

Załoga. Sztuka Ukrainy w czasie wojny