BIOGRAFIE/WSPOMNIENIA

Koniec wojny. Nowy świat, nowe otwarcie. Siedem dzienników ludzi wkraczających właśnie w życie – osób z różnych środowisk, o różnych aspiracjach i wrażliwościach. W zestawieniu teksty tworzą dopełniający się, „zatrzymany w kadrze” obraz tamtych lat – wyjątkowy, bo widziany oczami wyłącznie młodych ludzi.

Tom zawiera 162 listy Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów z lat 1944–1950 i obejmuje całą zachowaną korespondencję z tego okresu.

Pierwsze wydanie legendarnego dzieła Stanisława Czycza. Arw powstawał w latach 1975-1980 jako scenariusz o życiu i twórczości Andrzeja Wróblewskiego
zamówiony u pisarza przez Andrzeja Wajdę. Dzieło intermedialne, rozpisana na wiele głosów i kolorów polifoniczna opera tekstowa, a także fabularnie
opowiedziana historia dojścia autora Rozstrzelań do socrealizmu. Traktat o obrazach Wróblewskiego, a jednocześnie wykład o sztuce początku lat
pięćdziesiątych w Polsce i na świecie. Prawdziwie prekursorskie dzieło wobec nielinearnych, multimedialnych współczesnych form literackich. Ze względu na formę, rozbicie na różnorodnie wyróżnione głosy oraz użycie pozatekstowych znaków (nuty, obrazy) - jedno z najbardziej skomplikowanych dzieł
edytorskich w historii polskiej literatury, owoc kilkuletniej pracy zespołu profesjonalistów. Utwór, w którym styka się historia polskiego kina, malarstwa, literatury, muzyki; opatrzony komentarzami literaturoznawcy, edytora i historyka książki, filmoznawcy, historyka sztuki, muzykologa.
Wstęp do książki napisał Andrzej Wajda, przedrukowana została także korespondencja reżysera i pisarza z okresu powstawania Arwa.

Kira Banasińska z domu Ćwirko-Godycka (Witebsk 1899 – Hajdarabad 2002) była malarką, fotografką, zajmowała się filmem, projektowała i wytwarzała zabawki i pomoce szkolne. Przeżyła długie, fascynujące, pełne niebezpieczeństw życie, rozpięte między Syberią w przedrewolucyjnej i rewolucyjnej Rosji, Mandżurią, Japonią i Indiami, spędzając w odrodzonej Polsce zaledwie kilka lat. Jako żona polskiego konsula Eugeniusza Banasińskiego w Bombaju i przedstawicielka Czerwonego Krzyża odegrała wybitną rolę w niesieniu pomocy tysiącom polskich uchodźców, którzy przybyli ze Związku Radzieckiego do Indii, w tym zwłaszcza dzieciom, organizując transporty z Aszchabadu do Bombaju.

Stąd jej Autobiografia jest jednym z ważniejszych świadectw polskich losów i historii XX wieku. Jest też przyczynkiem do dziejów sztuki polskiej, przywołując mało znane fakty dotyczące wystaw Kiry w Polsce międzywojennej, recepcji jej twórczości malarskiej i życia artystycznego.

John Lennon was a rock star, a school clown, a writer, a wit, an iconoclast, a sometime peace activist and finally an eccentric millionaire. He was also a Beatle – his plain-speaking and impudent rejection of authority catching, and eloquently articulating, the group’s moment in history.
Chronicling a famously troubled life, Being John Lennon analyses the contradictions in the singer-songwriter’s creative and destructive personality.

Drawing on many interviews and conversations with Lennon, his first wife Cynthia and second Yoko Ono, as well as his girlfriend May Pang and song-writing partner Paul McCartney, Ray Connolly unsparingly reassesses the chameleon nature of the perpetually dissatisfied star who just couldn’t stop reinventing himself.

Ta książka to zapis rocznego pobytu autorki w Berlinie. Wnikliwe notatki z lektur, intymne wspomnienia o rodzinie i przyjaciołach, szczere komentarze na temat wystaw i sztuki. Ale i zatroskane spojrzenie w Polskę, udział w protestach ulicznych jak i zaangażowanie w ochronę przyrody – od bluszczu na sąsiedniej kamienicy po Puszczę Białowieską. Anda Rottenberg w notatkach jawi się jako przenikliwa obserwatorka i aktywna uczestniczka życia społeczno- politycznego, a także jako wrażliwa odbiorczyni dzieł sztuki i literatury. Z mieszkania w berlińskiej dzielnicy Wannsee wspomina przeszłość i analizuje teraźniejszość.

Kiedy na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych zaczynał swoją przygodę, amerykańska scena muzyczna była dosyć monotonna. Popularne stacje radiowe nadawały piosenki łatwe i przyjemne. Słuchacze dopiero czekali na rewolucję, nową energię i nowe życie. Dylan nie chciał być rewolucjonistą, ale i nie wpisywał się w promowany przez radio nurt muzyki popularnej. Robił swoje, nie przejmując się, że – jak mu się zdawało – nie ma szans na komercyjny sukces. Muzykę folkową uważano wtedy za coś gorszego: trochę prostacka, trochę wstydliwa. Ale Dylan chciał ją grać – i żeby grać, porzucił dom, rodzinę i wyruszył do Nowego Jorku – miasta legendy i mekki artystów.

"Kroniki" to zapis pierwszych muzycznych doświadczeń i niezwykłych spotkań, które zapoczątkowały karierę jednego z najważniejszych artystów XX wieku.


"Fotosynteza byłaby niemożliwa bez chlorofilu. Bez fotosyntezy nie mielibyśmy tlenu. Bez chlorofilu pod nazwą „Bob Dylan” nie do pomyślenia jest muzyka, która śpiewa O CZYMŚ – tlen dla ludzi wrażliwych. A najbardziej niezwykłe, że jego pojawienia się nie wymusiła żadna logika dziejowa. Niewytłumaczalnie zstąpił z zadupia w Minnesocie, czasy się zmieniły i już kto inny stał na wieży strażniczej. Wielu z nas do dziś słucha jego starego, mądrego głosu. Ale można go także poczytać. Z Kronik dowiadujemy się, skąd naprawdę do nas przyszedł."
Filip Łobodziński

"Słucham go od tamtej pory, od 1976 roku. Żaden inny muzyk nie towarzyszy mi tak długo. Kupuję płyty w sklepie. Jestem staroświecki. Wyobrażam sobie, że pomagam mu utrzymywać byłe żony, kobiety, dzieci, wnuki, posiadłości, że dzięki mnie ma spokojniejszą starość. Zgrywam płyty do odtwarzacza w samochodzie i słucham podczas długich, samotnych tras. Słucham, jak jego głos matowieje, traci dźwięczność, lecz nie traci siły."
Andrzej Stasiuk, fragment Posłowia

 „Pisanie o sobie to zabawne zajęcie… Lecz w takim projekcie pisarz składa obietnicę, że pokaże czytelnikowi swój sposób myślenia. I to starałem się zrobić na kartach tej książki”. BRUCE SPRINGSTEEN, fragment Born to Run
W 2009 roku Bruce Springsteen i The E Street Band wystąpili w przerwie Super Bowl. Było to tak porywające przeżycie, że artysta postanowił o tym napisać. Tak właśnie zaczęła się praca nad tą nie­zwykłą autobiografią.
Przez ostatnie siedem lat Bruce zapełniał karty tej książki tą samą szczerością, poczuciem humo­ru i oryginalnością przemyśleń, które odnajdujemy w jego piosenkach.
Przedstawiał dorastanie w katolickiej rodzinie we Freehold w stanie New Jersey, kiedy sycił swoją wyobraźnię mroczną poezją. Zmierzał wówczas do momentu określanego mianem „Wielkiego Wybuchu”: zobaczył wtedy w The Ed Sullivan Show telewizyjny debiut Elvisa Presleya. Szczegółowo opisał nieustępliwe dążenie do tego, by zostać muzykiem, początki swojego panowania w roli lidera najlepszej kapeli występującej w barach Asbury Park oraz powstanie The E Street Band. Z rozbrajającą szczerością po raz pierwszy opowiedział o swoich osobistych zmaganiach, które zainspirowały jego najlepsze utwory, i pokazał nam, dlaczego piosenka Born to Run ujawnia więcej niż to, z czego zdawaliśmy sobie dotąd sprawę.
Książka będzie odkryciem dla wszystkich, którzy pokochali twórczość Bruce’a Springsteena, ale ta autobiografia jest czymś więcej niż pamiętnikiem legendarnej gwiazdy rocka. To lektura dla robotników i marzycieli, kochanków i samotników, artystów, odmieńców i każdego, kto kiedykolwiek pragnął zostać ochrzczony w świętej rzece rock’n’rolla.